Mαρίνος Καρβελάς Ποίηση

*Το κείμενο διαβάζεται κι'αντίστροφα δηλαδή από το τέλοs προs την αρχή,αλλά και αποσπασματικά .Το επιμύθιο ή το επίμετρό του - αλήθεια ή ψέμα - κρύβεται βαθιά μέσα σου.Αν το αντέχειs δεν έχειs παρά να αποδομήσειs τον εαυτό σου ή να τον αποσυναρμολογήσειs ή να του αλλάξειs ρότα στο τρόπο τηs ανάγνωσηs .Στο περιθώριο τηs σελίδαs επίσηs ή στο ίδιο το ερώτημα που εσύ θέτειs θα βρειs τιs απαντήσειs.Ακόμα κιαν διακόψειs την ανάγνωση θα επιμένει να υπάρχει ασυνείδητα σε όλεs τιs εκφάνσειs τηs καθημερινότητάs σου και θα αντικατοπτρίζεται στα μάτια του περίγυρού σου.

Όλβια εντροπία άρρητη γεννάς οι μνήμες μου με γονιμεύουν σε περιοδική σύλληψη όπως συντάσσεις εικόνα. Και πόσες φορές απλώνεις το νόημα απελπισμένα έξω από την ζωή σε τετράκις διάσταση θεωρία.

Εκτρέπεται με πλήρη αναίρεση, σαν σκέψη απόλυτη που στροβιλίζεται ώστε να συμβάλλει στο ωκεάνιο ορατό.

Η παροντότητα του εκμηδενίζεται εσαεί και αναπλάθεται σε διελκυστίνδα προσομοίωσης ή αφομοίωσης και οι συνταξιδιώτες πράττουν συμβάσεις με είδωλα όπως και με τ΄ ασύνθετα συν αυτά του, όπως αντίμαχος στο απρόοπτο που τον συντάσσει με το ενεργό αιτιατό του και από λογάριθμο ετεροπροσδιορισμένο αναδύεται. Σε αποθηκευμένα επίμετρα σοφίας διεγείρεται με επί χρόνου έμφυτης προσφοράς απαρτίζεται.

Απέρχεται η ευσπλαχνία του με οργή θητείας του ασύνθετου νοητού και τον τεμαχίζουν ερήμην του σε αυτεξούσιες πορείες πραγμάτωσης σ΄ ένα αφηρημένο κι αδηφάγο γίγνεσθαι. Παίρνοντας θέση αυτοεξεταστή επηρεάζει το δέον υποδόρια, ανατρέποντας το, κάποτε.

Ή μήπως πάλι τον εσωφορεί το κενό ιχνηλατώντας εσώτερα ανοδικά ρεύματα φωτός επικαλλώντας τα.

Αιώνες αναμένονται ακόμη ώστε τα σήματα της ενόρασης ν΄ αμβλύνουν το λόγο και ο χείμαρρος του αόριστου χρόνου να λειάνει τις βατές όχθες της προσπέλασης του και η γλώσσα της επαφής να ρέει από τους παλμούς του βλέμματος  με τις μυριάδες φωτοεκφορτώσεις  αμφίδρομης διέλευσης. Και θα φαίνονται τόσο πενιχρά τα αλφάβητα της επικοινωνίας σαν μια διάβαση λίθινης εποχής που διάνοιγε εκκολάπτοντας το πνεύμα μέσα από δυσθεώρητα βάθη γραφής και με υπόλογο τριβέλι να εισάγει σε αντίστροφη διάνοιξη το επερχόμενο. Αποπειράται με προ-καταλήψεις το μελλούμενο με προσεδαφίσεις σε προεδαφική μεταβλητή, εισδύοντας σε άλλες επισταθμίες χωροχρονικές με τους συντελεστές προωθητήρες του με των μελημάτων της σύνταξης. Απαρτίζεται στο συμβαίνον με αντίμετρα στο έλλογο του ανθρωπίνως κατακτημένου κι ευμετάβλητου. Στο ενεργούμενο υποστέλλεται με αντιστρεπτό ενέργημα της πραγμάτωσης και έλκεται από την απόλυτη ελευθερία της μη επαλήθευσης του σένα χωροχρονικό συρμό αυτοκίνησης ατελεύτητης τελικότητας. Η πεμπτουσία του διαθλάται και ανασχηματίζεται σε προεκτάσεις αναδρομικές και υπό σύσταση στο υποσυνείδητο  και σε πύλες εισόδου συντεχνιακών συνόλων απείρων αισθητήρων.

    *ΒΟΗΘΗΜΑ : Ο χριστιανόs καθρεφτίζει το Θεό του, ο μουσουλμάνοs σπάει τον καθρέφτη. Ο ΔΙΑΣ Ο ΠΟΣΕΙΔΩΝ και ο ΑΡΗΣ άλλαξαν ονόματα σε ΒΡΑΧΜΑ, ΚΡΙΣΝΑ,και ΣΙΒΑ. Oι ΒΑΛΚΥΡΙΕΣ σκότωσαν τουs τριακόσιουs του Λεωνίδα. Ο γράφων είναι έναs αιθεροβάμων.