Τρίτη 2 Αυγούστου 2011
4:21 μ.μ. | Αναρτήθηκε από
4words creative communication |
Τ΄ όνειρο
Ήμουνα στη Πλατεία Συντάγματος σε εθνική επέτειο κι όλοι οι επίσημοι ήταν εκεί όπου σε λίγο θα ξεκινούσε η κατάθεση στεφάνων στον Άγνωστο Στρατιώτη. Τότε ξαφνικά ο ουρανός σκοτείνιασε και άρχισε να φυσά ένας δαιμονισμένος άνεμος και να παρασύρει τα πάντα γύρω μας.
Ξερίζωνε ακόμα και δέντρα κι ο κόσμος προσπαθούσε να προφυλαχτεί σκύβοντας το κεφάλι του από τα διάφορα αντικείμενα που σήκωνε ο άνεμος και τα εκσφενδόνιζε οπουδήποτε.
Εκείνες τις στιγμές ακούστηκε ένας υπόκωφος κρότος λες και η γη θ΄ άνοιγε ένα ρήγμα κάτω από τα πόδια μας. Όλοι τρομοκρατηθήκαμε. Ο πανικός αυξήθηκε όταν τα μάρμαρα στο μνημείο έσπαγαν λες και από χέρι αόρατου χειρωνάκτου.
Όταν όλα σταμάτησαν απότομα τα βλέμματα όλων καρφώθηκαν στον ανάγλυφο άγνωστο στρατιώτη που άρχισε να ταλαντεύεται και να κάνει προσπάθειες να εξέλθει από τον αιώνιο ύπνο του. Σιγά σιγά σηκώθηκε μαρμάρινος όπως είναι και με αργές κινήσεις εξήλθε από τον τοίχο, με βήματα σταθερά, στάθηκε μπροστά τους σε απόσταση μερικών μέτρων.
Όλοι τους πάγωσαν και ήτανε ανίκανοι να κάνουν την παραμικρή κίνηση από τον φόβο τους και φυσικά από την ανθρώπινη περιέργεια μ΄ αυτό το εξωπραγματικό γεγονός. Εκείνος τους κοίταξε μ΄ ένα ψυχρό βλέμμα αλλά και με περισσή αηδία κι άρχισε σιγά σιγά ν΄ απομακρύνεται ανεβαίνοντας τα σκαλιά από την αριστερή πλευρά του μνημείου και να χάνεται στο προαύλιο της Βουλής…..
Ξύπνησα κάθιδρος, σηκώθηκα από το κρεβάτι μου ντύθηκα πρόχειρα, έριξα λίγο νερό στο πρόσωπο μου και βγήκα στο δρόμο αρκετά σκεπτικός και ταραγμένος.
Στη πρώτη γωνία του δρόμου που βρέθηκα κάτω από το σπίτι μου και με τους κάδους των απορριμμάτων είδα ένα γέροντα να ψάχνει τα σκουπίδια και όπως περνούσα μου έριξε μια ματιά γεμάτη πόνο, απελπισία και παράπονο. Τον προσπέρασα βιαστικά κι όπως απομακρυνόμουν άκουσα ένα βαρύ αναστεναγμό να βγαίνει από τα στήθια του.
Ντράπηκα, πολύ ντράπηκα.
Ετικέτες
Ανθρώπων Εργα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Πραγματικά είναι άθλια η κατάσταση στην Eλλάδα.Λυπάμαι για τα άτομα που ψάχνουν στα σκουπίδια.Όλα όσα λέτε στο ποίημα σας ακόμα και η κάθε λέξη αντιστοιχούν με την πραγματικότητα!
ο θεοs να μαs βοηθησει φιλε μου φαινεται οτι εισαι ανθρωποs με ευαισθησια και τολμη μη σταματησειs να γραφειs ολοι σε χρειαζομαστε
Οι¨επίσημοι¨ , ηγέτες μιας χώρας που καταρέει ,που είναι κομμάτι ενός κόσμου που βρίσκεται σε αποσύνθεση , χωρίς ήθος και συνείδηση με τα κεφάλια ψηλά και την ψυχή πουλημένη δεν αλάζουν....
Η δικιά σου ευαισθησία ομως και του καθένα μας χώρια , μπορεί να βάλει ενα λιθαράκι για το κτίσιμο ενός όμορφου και συνειδητού κόσμου....
Ευχαριστώ που μου θύμησες ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι.....
Ευχαριστώ που μέσα απο τα ποιήματα σου μπορώ και διαβάζω τα λόγια της ψυχής μου.....
3 birds were sitting...
......"τρια πουλάκια καθονται..." 'ομορφη εικόνα , το μυαλό άδειο επιτέλους από σκέψεις και εσύ να μπορείς να χαρείς την στιγμή , το εδώ και τώρα , ζώντας το σήμερα , κανοντας το θετικό αρνητικο!!!!!!
Συγνώμη το αρνητικό θετικό!
Δημοσίευση σχολίου