Mαρίνος Καρβελάς Ποίηση

TIMING

ΠΡΑΞΗ 1

-Άκου,έρχομαι?
-Εντάξει?
-Έκοψα δρόμο περνώντας μέσα από την περιοχή του σήμερα .
-Γιατί;
-Η περιοχή του μέλλοντος έχει πολύ κίνηση,
ήθελα να σε δω όσο γινόταν πιο γρήγορα.
-Κρίμα και ήμουν εκεί?

ΠΡΑΞΗ 2
Μετά από πολλά χρόνια.

 Ήταν απόγευμα Φεβρουαρίου
....περπατούσε σ'ένα έρημο δρόμο.
Είχε τον ήλιο αριστερά του όπως βασίλευε.
Δεξιά του και λίγο πίσω αντιλήφθηκε μία σκιά
και στο τελείωμά της
σχηματιζόταν το περίγραμμα από ένα μαχαίρι
...γύρισε να δει,
όμως κανένας δεν υπήρχε
...γέλασε
..δεν κατάλαβε ό,τι ήταν η σκιά του.

ΠΡΑΞΗ 3

Όταν έπεσε στο έδαφος ,
τα γυαλιά του ηλίου που φορούσε έσπασαν
και τότε είδε....
την περιοχή του μέλλοντος....
ένα τραπέζι με δύο άδειες καρέκλες.

CUT UP ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ

Έκτοτε(Mίλτοs Σαχτούρηs) τηs αμώμου συλλήψεωs( Αντρέ Μπρετόν),
το είμαι είναι το απείκασμα του εαυτού μου(Ζαν Μποντριγιάρ)
και το να ζειs μεταξύ πραγματικότηταs και προσομοίωσηs.
Η αντικουλτούρα και ο αντιεξουσιαστήs(Γουίλιαμ Μπάροουζ)
το όπιο των λαών.
Το χρηματιστήριο τηs ζωήs στο ξενώνα των αστέγων
στ'όνειρο ακούει τουs εκκωφαντικούs θορύβουs τηs σιωπήs
στ'αγγελτήρια θανάτων.
Από καταβολήs του κόσμου οι πόρτεs κλειστέs (Κάφκα)
και μητρώο άδειων δρόμων στο συνείναι.
Οι πληβείοι σε λεωφόρουs του παράλογου πορεύονται.
Αυθυποβάλλομαι στα δεσμωτήριά τουs
ωs αυτήκοοs τηs απραξίαs μου
αδράχνονταs μηδενικότητα
σε βαθυχάραχτο του νεραϊδόξυλου
και χίμαιρεs όπωs τιs νέμεται ο άνεμοs
με το σάρωθρο του σήμερα.
Αυτά που θέλω μια ζωή δεν έλεγα
γιατί οι δάσκαλοί μου με κερνούσαν πέλαγα
και μεθούσα από αμάθεια.
Ο έμφυτοs θεόs του τέωs και του έωs
γίνεται θεσμόs πολυγλωσσίαs του συνειδητού.
Ύσσωποs δίκοποs του κόσμου ο έρωταs αυτομολείται,
όταν στα βακχικά μυστήρια στο μέγα φωs
ο ιεροφάντηs με κώνειο ευνουχίζεται
σε ανείπωτα λικνοφόρια.
Τότε η Βριμώ γεννά το ιερό παιδί το Βρίμο
και οι παρίεs τηs κρύαs νύχταs αποπαίδια,
οι μάγοι χωρίs δώρα μοιρολογούν.
Τηλεπαθητικά προγράμματα τραγούδια και ειδήσειs ,
στων αριθμών τα υπερκείμενα τα όντα
αντικείμενα τηs γηs
η κωμωδία μυστικη ωμοφαγία συνειδήσεων.
Άμμοs άμμοs οι ελπίδεs με τουs κήρυκεs ευμολπίδεs
λέω θεόs φυλάξοι η βάρκα όπου αράξει.
Ξερματώσου απ'όλα τούτα που σε θέριεψαν σαν σκιά,
αυτό το χτίσμα με το σαθρό θεμέλιο
με την αποστήθιση του ύψουs
όπου σε αναγόρευσαν εκλεκτό
ενώ στ'αλήθεια δεν κατάκτησεs το πρέπον.
Ακκίζεσαι στο χαρτοπηλό
ωs μέντοραs στο διδασκαλείο του χρόνου
ενώ γνωρίζειs ότι οι αυταπάτεs
από την κερκόπορτα του βίου σου
σ'έχουν περιλάβει ωs περιουσία τουs.
Το βαναυσούργημα τηs γνώσηs σου
στην αγορά του δήμου το περιγελούν
τα ειδωλοσκόπια τηs εκζήτησηs του πλήθουs
στην καθημερινότητά του.
Ωs ανέγγιχτοs κι'αμμέτοχοs τηs σύνθεσηs
ανάρτησε έστω στο βλέμμα του παιδιού των φαναριών
ένα χαμόγελο
για να μπορέσει να ονειρευτεί το βράδυ.

ΚΡΗΤΗ

 (στο δρόμο που χάραξε ο Κωνσταντίνοs Καβάφηs)

Σα παs σε ξένο τόπο , να χαίρεσαι
σε πρωτόγνωρους δρόμους να περπατήσεις.
Μη σε τρομάζει το ταξίδι
και να ξιφομαχείs με τιs τρικυμίαs τιs στιγμέs
με θάρροs χωρίs λιγοψυχία.
Τηs ομίχληs οι μορφέs θα γίνουν οι σύντροφοί σου,
να τιs σεβαστείs ,
εκείνεs τουs οιωνούs θα σου μαθαίνουν.
Ο μίτοs τηs Αριάδνηs αχτίδα σου θα γίνει
κι'όλο το κόσμο μέσα τηs θα δειs.
Τα υγρά σου μάτια θ'αντιφεγγίζουν
σε ραγισμένουs ορίζοντεs,
εκεί να συναρμολογείs την πορεία σου
έτσι θα ξεμάθειs
από τα διαβατά βουνά του νησιού σου.
Το μπάρκο το ορίζει το νερό,
η φωτιά ο πηλόs και η αστραπή
στα πέλματα του ταξιδιώτη
και σε μυστικέs ώρεs πλάθουν τα βήματά του.
Τη νίκη σου με το βοριά
οι λύκοι θα την υμνούν
δείχνοντάs σου τα δόντια τουs ,
αυτή θα είναι η πληρωμή σου.

Ίσωs σου μέλλεται
από τη στάχτη σου να ξαναγεννηθείs
σε ξένο τόπο μόνοs κι'έρημοs,
μη φοβηθείs ,
ο σέρτικοs καημόs το μετανάστη ακολουθεί,
σύρε μαζί του το χορό
με το τραγούδι των ανέμων.

Σε βράχο πορφυρό κι'ολισθηρό
είναι χτισμένο το παλάτι του πεπρωμένου
με μαλάματα,ζαφείρια και ασήμι.
Με κρεμαστούs κήπουs ,
σοφούs ,σειληνούs ,μενεστρέλουs κι'εξωτικέs ομορφιέs.
Κρύβει όμωs δράκουs μέδουσεs κι'αρπαχτικά,
τ'όνομά σου σε παλίμψηστη στήλη αναγράφεται.
Να μη θαμπωθείs,
ο Τειρεσίαs χρόνοs πανταχόθεν
σε βλέπει
μη τον αγνοείs.

Το τέλοs του ταξιδιού σου
μπορεί να ήταν δυο λεπτά μονάχα δρόμοs,
αλλά μπορεί να είναι μια ολόκληρη ζωή
γεμάτη σοφία και η Κρήτη,
ο νόστος στο ταξίδι σου.

ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΙΔΕΟΣ

[παράφραση των αποσπασμάτων του Ζαν Ζενέ]

Μάτια αιχμάλωτα στο εκκρεμέs του χρόνου-ένα θραύσμα σιωπήs μαρτυρά μια απρόσμενη συστολή.Ακρόαση? Νύχτεs ολάκερεs συναρμολογεί ένα μάταιο διάλογο-μέχρι το σβήσιμο μιαs ηχούs που ολοένα χάνεται-ώστε να τον ανακηρύξει σε αθάνατο,αλλά με δάκρυα,σπέρματα,αίμα κι'ενοχή.Στιs πλεκτάνεs τηs μέραs περιδιαβαίνει ανάμεσα στο έγκλημα και στην αθωότητα,στον άπατρη θεό και στο διάβολο,στο παιδί και στον άνδρα,στη ζωή και στο θάνατο- στο μεταίχμιο κάθε φορά μιαs άλληs υπόστασηs- στη μέθη και στο τίποτα τηs ανθολογίαs του.Εάλω ο πρίγκιπαs,ο αλαβάστρινοs ερωτιδεύs σε ρωμαϊκά λουτρά όπου γυμνόs στα νοτισμένα μάρμαρα τα πέλματά του χαράζουν τα νηπενθή άνθη του έρωτα-κορμί ενόs υδάτινου παραμυθιού σε στοά με αραβουργήματα και ανταρσίεs αισθήσεων.Συναναστρέφεται παλλακίδεs ώρεs και ευνούχουs συλογισμούs όπωs περιφέρεται σαν αερίτηs του πόθου στιs μισοσκότεινεs κάμαρεs.Καπνίζει πίνονταs αψέντι ενώ σπιθίζει ακόμα η στάχτη των ονείρων του καθώs κοχλάζουν οι συνωμοσίεs των ενστίκτων του.Περίλυποs αποστρέφει το προσωπό του από το παρόν ξετυλίγονταs έναν κομματιασμένο ρόλο ομορφιάs.Σώμα ,είδωλο ηδονήs που ακινητεί το κρύο φωs σ'ένα σύμπαν εναλλάξιμων μορφών ωσάν θρύλοs που αναδύεται μέσα από ερείπια και συντρίμμια βίων.Ο ατμόs αποθεώνει το περίγραμμά του με τουs μυρωμένουs γλουτούs του με αρωματικά έλαια-όπωs λαμποκοπούν το ελιξήριο πάθοs.Μεγαλείο από χιμαιρικέs μεταμέλειεs στα αδηφάγα μάτια των συνδαιτυμόνων μικροαστών τηs λαγνείαs.Σχοινοβάτηs του περιθωρίου αναπαράγει την εικόνα του με το έλλειμμα των προσδοκιών ωs κληροδότημα ενοχών κάποιαs συνεύρεσηs του πεζοδρομίου με τον ήχο των σκιών.

ΦΙΛΟΠΑΙΓΜΩΝ ΧΡΟΝΟΣ

1,50 Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ 
2,50 Ο ΝΕS και 
0,00 ΕΥΡΩ το πένθοs 
του απολεσθέντοs χρόνου. 

ΕΡΓΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ 

Ο οπορτουνισμόs ο σολιψισμόs και ο σολινταρισμόs 
είναι οι κρυφέs εκφάνσειs 
και το διακύβευμα του εαυτού μαs

Ο ντανταϊσμόs είναι το συρματόπλεγμα 
με τα λαμπιόνια του καναπέ μαs.

Ντεϊσμόs.O Bρίμοs το ιερό παιδί 
και η αειπάρθενοs Βριμώ η μάνα του 
άλλαξαν χώρα,
από την Ελευσίνα πήγαν στην Παλαιστίνη.

ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ 

Η κατακλυσμιαία βροχή διήρκεσε αρκετέs ημέρεs,
όταν σταμάτησε και φάνηκε το ουράνιο τόξο,
το καράβι Πειραιάs Ηράκλειο Κρήτηs περνούσε μέσα από το σπίτι μου.

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ 

-Ήταν μοναχικόs άνθρωποs.
Κάθε πρωίνό γέμιζε τη χούφτα του με σπόρουs και τάιζε αόρατα πουλιά.
Μετά μάθαμε ότι ήταν λήπτηs δωρεάν οργάνων από το γαλαξία των Κβάζαρs.