Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011
ΠΟΡΕΥΟΜΑΙ
στην Γεωργία Βεληβασάκη
Ένα πουλί πέφτει
στον καθρέφτη και ραγίζει
τα κάλπικα κοιτάγματα τηs μέραs,
σωρεύονταs τα ορφανά μηνύματα
στο πάτωμα με τουs κωδικούs των ενστίκτων.
Μερόνυχτα αλλοπαρμένα
σε κιγκλιδώματα ήχων συνωστίζονται
καθώs συντάσσουν ερωτήματα στα ρείθρα
με τα τσαλακωμένα φύλλα των εφημερίδων.
Άχαρτογράφητοι βίοι συνδράμουν
με βεγγαλικά πλανέματα το επερχόμενο.
Άραγε που θα είσαι
όταν το χθέs ωριμάσει αδίστακτα.
Μη με κοιτάs λοιπόν ξέρειs,
ότι ενηλικιώθηκα
και διαβάζω το φως πίσω από τα τείχη
του αδιανόητου όπωs πορεύομαι.
Στην τειχομαχία τηs συνείδησηs μου
ο εχθρόs μου ήταν ο εαυτόs μου.
Ετικέτες
ΠΟΡΕΥΟΜΑΙ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Blog Archive
-
►
2012
(24)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (9)
- ► Ιανουαρίου (8)
Συνολικές προβολές σελίδας
Από το Blogger.
3 σχόλια:
Άραγε οι πεταλούδες φοβούνται τα φτερά τους
όσο τα μάτια μας τον καθρέφτη;
Δεν έχω λόγια. Σ΄ ευχαριστώ.
Γ.Α.Β.
http://tintrelamoumesa.blogspot.com/2011/11/nightmare.html
...διαβάζω το φωs....τι άλλο να πειs μετά από αυτό.
Δημοσίευση σχολίου